Dyskryminacja w pracy
W Polsce zabroniona jest dyskryminacja w miejscu pracy, zarówno w zakresie przyjęcia do pracy, jak i zakończenia umowy o pracę, warunków zatrudnienia (np. wysokości pensji), awansu, dostępu do szkoleń zawodowych w celu podnoszenia kwalifikacji. Pracodawcy nie mogą nikogo traktować gorzej ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy. Katalog przyczyn, z uwagi na które dyskryminacja jest niedopuszczalna, wskazany w kodeksie pracy ma charakter otwarty.
Dyskryminowaniem ze względu na płeć są również zachowania o charakterze seksualnym lub zachowania odnoszące się do płci pracownika, które naruszają jego godność, wywołujące poczucie poniżenia, upokorzenia. Są to zachowania niepożądane, na które ofiara się nie godzi, wyrażając swój sprzeciw przeciwko takim zachowaniom. Może to być na przykład dotykanie pracownika czy upokarzające komentarze pod jego adresem.
Dyskryminacji można doświadczyć także w sposób pośredni. Ma to miejsce wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia, zastosowanego kryterium lub podjętego działania występują różnice w traktowaniu pewnej grupy pracowników ze względu na pochodzenie, narodowość, rasę, religię, płeć, orientację seksualną, wiek, niepełnosprawność, światopogląd czy przekonania polityczne. Przykładem może być ustalenie takich zasad awansu, które z założenia są nie do spełnienia.
Pracownicy mają także prawo do jednakowego wynagrodzenia za taką samą pracę lub pracę o jednakowej wartości.
Uwaga: migranci pracujący w Polsce legalnie mają takie same prawa w pracy jak polscy pracownicy. Mają więc prawo do urlopu, określonego czasu pracy (co do zasady 8 godzin dziennie, średnio 40 godzin tygodniowo) czy zapewnienia przez pracodawcę bezpieczeństwa w czasie wykonywania pracy oraz bezpiecznych i higienicznych warunków jej wykonywania
Pracownicy, którzy doświadczyli dyskryminacji, mają prawo do odszkodowania finansowego w kwocie nie niższej niż minimalne wynagrodzenie obowiązujące w Polsce na mocy odrębnych przepisów.
Dyskryminacja może przejawiać się także w takich zachowaniach, jak groźby, zniewagi, pobicia. Są to przestępstwa i osoba, która ich doświadczyła, powinna zgłosić się na policję.
Źródło: materiały pochodzą ze strony migrant.info.pl
Fot: freeimages.com